Waarde lezer, zomaar ontvingen we 2 toegangskaarten van Dé Sophie voor het concert van Spinvis in het Zwolse poppodium Hedon afgelopen avond. Dat is toch een waarlijk gelukje! Maar gezien de titel van mijn mini-vertelling “Spinvis of Sherry”, zult u zich wis-en-waarachtig afvragen: “wat heeft Sherry met Spinvis te maken”. Nou dat zal ik u zeggen: helemaal niets.
Ik ben enkele jaren geleden al voor het eerst door m’n lief meegesleurd naar een optreden van Spinvis. In hetzelfde Hedon. Na afloop vroeg ik me af of ik iets had met de warme en kwetsbare praatzang; iets wat een wezenlijke pijler is van de muziek van Spinvis. Ik heb nadien nooit meer naar Spinvis geluisterd. Mankeert me wat?
Vanavond deed het me veel meer, hoewel ik me er op betrapte dat ik bij vlagen ‘technisch’ ging kijken en luisteren. Eén van de dingen die ik me afvroeg toen ik aandachtig z’n teksten aan het volgen was: ‘waar hèèft die gast het over; wat bedoelt ie’. Bijvoorbeeld de tekst van het nummer Van De Bruid En De Zee: “Kom gewoon te laat, liever geen gedicht en breng geen bloemen mee”. Alsof je op de hoogte gebracht wordt middels fragmenten tekst. Of zijn het teksten die je enkele keren goed moet laten binnenkomen? Het geheel heeft hoe dan ook een zekere magie.
Waar ik erg van genoot; die kolderieke humor die verscholen zit in z’n teksten, maar ook tijdens de interacties met het publiek tussen de nummers in; en ook met de 2 musicerende dames; links Saartje op Cello en ze zingt prachtig en rechts in de rode jurk; haar naam ben ik vergeten. Ze speelde tuba, trompet en viool, maar dat terzijde. Zijn soort droge humor vind ik briljant. Maar daar kijkt u vast niet van op.
Na het optreden vroeg ik me alsnog af of ik naar een begenadigd zanger heb staan luisteren? Of een briljant musicus? Maar in z’n algemeenheid: zit ware magie alleen maar in het briljant zijn van iets? Ik denk het eigenlijk niet. Wat me ook opviel, is dat het publiek vanaf de eerste seconde aandachtig stond te luisteren; geen gepraat, gekuch, gestommel of veel bier-haal-geloop. En waarom bestond het publiek voor 80% uit mannen? Iets wat niet altijd gebeurt, is dat m’n lief werkelijk werd geraakt naar eigen zeggen, door het complete plaatje van de dichterlijke manier van voordracht, zang en muziek.
In de loop van het concert begon ik het wel steeds meer te begrijpen; me te realiseren dat hetgeen op het podium gebeurde, toch wel iets heel eigens heeft. En eigenheid en originaliteit zijn dingen die ik in alles waardeer. Over z’n laatste album met de titel: ‘Trein Vuur Dageraad’ zegt hij zelf dat ze ‘Vintage Spinvis’ zijn. En zoals het ‘heurt’ ook verkrijgbaar op vinyl. Dus… zal ik?
Terugkomend toch op Sherry; ik denk dat Spinvis net als Sherry is; je moet het leren drinken. Een eerste slok is een kennismaking, maar pas na enkele slokken ervaar je de gelaagdheid. Dus ik zou zo zeggen; toch maar gaan; toch maar uitproberen. Jazeker!
