
Waarde lezer, wat heeft een fles rode wijn te maken met de Degritter ultrasoon platenwasser? Nou, in eerste instantie in het geheel niets. Bovendien zou ik u nimmer adviseren om uw geliefde elpee’s te wassen met rode wijn. Ook niet met witte wijn. Hoewel het schijnt dat er in Moldavische witte wijn minder inzit. Maar dat is een: terzijde. Edoch… wellicht zijn er toch overlappingen? U mag het met me oneens zijn; dat kan ik vaak goed verdragen. Hoe dan ook, vandaag een wat minder vrolijk begin van m’n spinsels.
De afgelopen vele weken stonden in het teken van het afscheid moeten nemen van een vriendin. En het is echt niet zo dat ik er dan de hele dag mee bezig was. Maar op de achtergrond sluimerde het wel, bemerkte ik. Mijn lief kende haar inmiddels ruim 10 jaar en ondergetekende ruim 32 jaar. Ze was getrouwd met één van m’n beste kameraden; iemand die m’n leven lang al meegaat. Twee weken geleden de laatste ontmoeting en vorige week dinsdag overleed ze op zestigjarige leeftijd. Afgelopen maandagavond dan de laatste groet. Afijn; u kent het allemaal; dit soort gebeurtenissen. Het is en blijft indrukwekkend.
Vanochtend startte ik in de winkel door de luidsprekers van Diapason, de Dynamis op te stellen. ‘Jadis of Nagra of MastersounD of Gryphon, welke voor/eind zal ik eens gaan pakken als versterker’ vroeg ik me af. Dit keer Nagra. De muziek die ik de hele dag op volle sterkte heb gedraaid werd Arvo Pärt, ‘Für Alina’. Op z’n mooist en Annet zou het geweldig mooi gevonden hebben, dat weet ik zeker. Enfin.
Wanneer u bij het in midden Frankrijk gelegen Beaune de snelweg verlaat en richting het natuurpark Le Morvan rijdt, dan passeert u allereerst het befaamde Pommard. Hun rode wijnen zijn al jaren vòòr productie uitverkocht en gaan de wereld over. Ik noem dat ‘de macht van het grote’ Het ‘grote’ is overigens niet altijd automatisch de beste keus… het leven lijkt soms op audio. Hoe dan ook; wanneer u ter plaatste bent; vervolg dan uw weg via de schitterend slingerende D973 en dan komen er twee pareltjes in het zicht tussen de met druivenranken gevulde heuvels. Althans; wanneer we het over de Bourgondische wijnen hebben. Allereerst rechts gelegen, het plaatsje Volnay en even verderop Monthelie. Tussendoor kunt u ook een weg linksaf inslaan en de plaats Meursault zou ik zeker aandoen. Veel Franser dan dat, gaat u het niet vinden in de streek. Vele wijnhuizen en de witte Chardonnays zijn voornamelijk begerenswaardig. Maar wit laat ik persoonlijk liever links liggen; rechts namelijk de verfijningen van Monthelie en Volnay. Voor de kenners de krenten en pareltjes van de Bourgogne. Deze route, vanaf de laatste rotonde na Beaune tot het rechts op een heuvel liggende kasteel van Rochepot, heb ik ontelbare keren gereden. En u merkt; ik kan erover mijmeren, als iemand die mijmert over z’n volgende audiowens.
Maar vanwaar deze zijsprong? Ach weet u; wij zouden in principe natuurlijk prima kunnen leven zonder een Volnay premier Cru. Ook al komt ze van de caves van m’n Franse achterneef Nicolas Rossignol. En we kunnen ook prima leven zonder de ultrasone platenwasser van Degritter. “Aha”, roept u nu achter uw ogen; “aldaar het verband”.
De reden van m’n mijmeringen op deesz ochtend; het zit namelijk zo. Vorige week had ik telefonisch contact met iemand die ik toen nog niet kende, laten we hem vanwege privacy redenen Jan M.G. noemen. Hij informeerde naar de platenwasser van Degritter. Al pratende schoten we in de lach, toen we het vergelijk maakten met rode Bourgondische wijnen. Zo van: “hebben we het nodig? Kunnen we er zonder?, waarschijnlijk wel, maar het leven is toch plezieriger wanneer we onszelf zo af en toe verwennen”.
We planden alhier een ontmoeting in, omdat hij toch wel eens wilde kennismaken met AUDIO21 en degene die zich sinds enkele jaren de plagiaat-burgemeester van Heerde voelt. Neen, dat is een grap; geen terzijde. En volgens mij wilde hij toch ook wel eens het Italiaanse luidsprekerpareltje van Diesis beluisteren. Hetgeen ook gebeurde. Maar het leukste voor ondergetekende was toch wel dat Jan M.G. mij verraste met een prachtige 1e Cru uit m’n favoriete Franse wijnstreek. Givry, Volnay en Monthelie staan in m’n top drie lijst. En u begrijpt, de Degritter in het zilvergrijs staat thans de enorme platencollectie van Jan M.G. te boenen; ultrasoon uiteraard. En hij bedankte me telefonisch voor de excellente werking van de machine en haar resultaat.
Donderdagavond zing ik de bas- of bariton partij in ons pop/jazz koortje. En soms doen we een zijsprong zoals Ramses Shaffy. Mijn advies van de dag? Vier het leven en U raad het al:
“zing-vecht-huil-bid-lach-werk en bewonder”
En daarna: de Volnay 1e Cru, ik leef er al naartoe 🙂