Waarde lezer, het is donderdag 5 november 2020 en we zitten met spanning te wachten op de uitslag van de presidentsverkiezing. Wel spannend, maar mooi vind ik het allemaal niet. Het ritueel van de honden uitlaten voordat ik me richting AUDIO21 begeef is er niet minder om. Hoewel het najaar grijs, saai en zwaar kan zijn, zijn er ook lichtpunten. Groteske lichtpunten op dit soort prachtige ochtenden. De ochtendzon die de nevel doet verbleken; een klein mirakel.
Gelijk bij thuiskomst na deesz ochtendwandeling, worden de beide honden ongeduldig. Want als je ze zou moeten geloven, hebben ze al daaaagenlang geen eten meer gehad. Elke dag opnieuw duiken ze als driest duikende dolle zeeleeuwen in een water, af op hun gevulde bakken. Zoals u bij uw volgende bezoek aan AUDIO21 kunt zien; het schilderij van onze Louis Lodewijck Gimbrère Juan is klaar en hangt thans in de ‘petit salon’ van onze winkel.
Gelijk het eerste telefoontje van de dag. Dat bleek de transporteur te zijn die kennelijk ook wakker gehouden werd door Amerikaans nieuws en op tijd was vertrokken. Of de pallet voor de deur gezet mocht worden want er was nog niemand aanwezig om 08.30 uur. Tja, nogal wiedes; eerst de honden voer.
Daarna toog ik met gezwinde spoed op mijn rijwiel; de prachtige najaarszon over me heen laten komend, richting de Dorpsstraat 44 in Heerde. Alwaar een puike peuk rokende chauffeur me stond op te wachten. En nadat de formaliteiten gepleegd waren: handtekening, naam en als bonus mijn schoenmaat; stonden een viertal dozen me smekend aan te kijken.
En nadat ik de nodige kilo’s had verplaatst, een set Marten Parker ‘Trio’s’ en een set ‘Miles5′ gelijk maar aan iemand mijn eerste mail van de dag verzonden, Rob uit Schiedam. Levenskunstenaar. Want u mag best weten; Rob slaapt al enkele weken slecht, nadat hij besloot tot de aanschaf van een set nieuwe Marten luidsprekers, ter vervanging van z’n set Sonus Faber. Die laatste komen dus binnenkort beschikbaar. De plaatsings afspraak staat op volgende week, dan weet u het ook vast. En dan slaapt Rob nog telkens slecht, want de gehele platencollectie moet dan herontdekt worden. ‘Arme’ Rob.
Maar dan iets geheel anders, waarde lezer. Ik moet U toch iets opbiechten. Jaja, nu komt het en het is geen terzijde. Het kwam ons ten ore dat de komende weken de musea hun deuren gaan sluiten en aangezien we afgelopen dinsdag vrij hadden gepland, togen ondergetekende met z’n tederbeminde wederhelft naar Amsterdam. Het doel was het Stedelijk Museum. Wel gek toch; de bedoeling is dat we geen musea mogen/kunnen opzoeken vanwege het Corona en dan toch nog ‘even snel’ doen. Dus waarde lezer; het spijt me; we zijn namelijk toch gegaan.
Het ‘vanwaar dan?’. Dit keer de ruimtes van exposities geschoond van uitgelaten Japanse- en Chinese medemenschen; heerlijk rustig en bij deze: aanbevolen. Het oog gaat zoals het gaat, ik kan er niets aan doen; wanneer er ergens een platenspeler staat, worden m’n ogen altijd geprikkeld. Soms van ergernis. Maar soms ook van bewondering; wat vindt u van het audiosysteem Phonosuper, model SK4, ook bekend als Sneeuwwitjes doodskist uit 1956. De producent is Braun en stamt dus uit de tijd dat elektronische apparaten tot dan toe groot en onhandelbaar waren. Een radio plus platenspeler van Hans Gugelot in dit strakke en compacte ontwerp viel indertijd op. En u merkt het; nog telkens. Want: ‘oude liefde roest niet’.
Vanochtend een tijd met een bezoeker zitten filosoferen over zijn set en voorgenomen upgrade van z’n huidige luidsprekers. Onder andere de ‘Ludos’ van het Italiaanse Diesis Audio behoren tot de kanshebbers. Maar het thuisfront dient eerst op de hoogte gesteld èn geraadpleegd worden. “Dat is logisch” zou meneer Cruijff gezegd hebben.
En oh ja, het laatste toch ook belangwekkend; gisteren kwam de importeur van het Zwitserse Nagra ons vereren met een bezoek. Een opmerkelijk heerschap, die je soms achter het behang zou willen plakken, maar waar je ook hard en keihard mee kunt lachen. Op mijn verzoek had hij een oude liefde onder z’n arm. Nou ja, niet letterlijk natuurlijk. De voorversterker en eindversterker van het Zwitserse Nagra. Nadat ze gepositioneerd werden en de Diesis ‘Aura’ gingen voorzien van de broodnodige signalen bekroop me het gevoel “oude liefde roest niet”. Wordt vervolgd. Smiley.