Waarde lezer, de dag alhier stond in het teken van Volterra, Inpol2, Nordost, QRT, Pathos IntheGroove, Dais, Ace-Anna en Donatello Gold. Na zorgvuldig luisteren, vergelijken en een hoop lol, ontving ik onderstaande mail van een gelukkig mensch, die binnenkort nog gelukkiger gaat worden met de bovenstaande geheel nieuwe set.
En op sommige dagen is er niet één ‘klap op de vuurpijl’, maar een aantal. Ja, ik ga het u verklappen; een van de klappers was de aankomst van de lang verwachte nieuwe elpee van Ibrahim Maalouf: Dalida. Of het uw smaak is; dat is aan u om te ontdekken. Een tweede klapper was dat m’n teerbeminde wederhelft op de proppen kwam met een gelukkig niet te klein uitgevallen stuk Chocolade. Jaja, u leest het goed, geschreven met hoofdletter. En vanwege vrijdagavond met m’n laptop op schoot, u allen toeschrijvend, de Chocolade in de aanslag en een glas rood welke me vragend aankijkt. U raadt het al: Bourgogne. Een hoop klappers.
De hoes van deze elpee verraadt het al wat de sfeer is die Ibrahim Maalouf bedoeld heeft. Een wegzwijmel-muziek van de hoogste orde. Een hele batterij aan medewerking verlenende hulptroepen: Alain Souchon, Arno, Ben l’Oncle Soul, Golshifteh Farahani, Izia, Melody Gardot, Mika, Monica Bellucci, Rokia Traoré en Thomas Dutronc.
In 1987 overleed Dalida, de Egyptisch-Franse zangeres; een ode aan haar met dit album. Ze verkocht meer dan 170 miljoen platen en is daarmee een van Frankrijks succesvolste artiesten ooit. Ze brak door met een Italiaans getint repertoire, en cultiveerde haar exotische uitstraling met een grote bos zwarte krullen (later in het blond) en donker omrande ogen. Dalida wordt samen met Édith Piaf beschouwd als de meest populaire en invloedrijkste Franse zangeres uit de 20e eeuw.
De arrangementen zijn warmbloedig, verfrissend en roepen nostalgie op. De trompettist die ik bewonder treedt zelf ook een keer op de voorgrond, op het instrumentale nummer: ‘Il Venait d’Avoir 18 Ans’.
Met Melody Gardot in ‘J’Attendrai’ weet hij perfect een nieuwe sound te geven aan de vele klassiekers die Dalida heeft gezongen. In Nederland was haar bekendste nummer ‘Paroles Paroles’, Hetzelfde ‘Paroles Paroles’ komt hier ook langs. De trompet van Maalouf geeft het geheel een prachtige tristesse mee, perfect passend bij het verhaal over deze bijzondere dame. Maalouf’s brede smaak, in combinatie met zijn virtuoze instrumentbeheersing zorgen opnieuw voor een prachtige ode aan een muzikaal icoon.
De opname is niet perfect maar audiofiel gezien, wel goed genoeg. De sfeer, nostalgie en de bijzondere arrangementen maken van deze elpee wat mij betreft een bijzondere gebeurtenis in uw luisterruimte.
En de laatste klap op de vuurpijl is dat ik m’n zegeningen van vandaag tel. Welk een prachtig vak en een voorrecht dit voor u te mogen doen.
