
Waarde lezer, hoe lang is het geleden, dat we naar de platenwinkel gingen, met een paar gespaarde guldens op zak. Ondergetekende spaarde dit aanvankelijk als veertienjarige door kranten rond te brengen. En later als zestienjarige door op zaterdag schoonmaakwerkzaamheden te verrichten op een camping. Deze mijmering ontstond door de bovenstaande foto, die ik zojuist van een kameraad gemaild kreeg. Hij was naar het Philips museum in Eindhoven geweest. En ik zit hierdoor na te denken of ik een AUDIO21 excursie met een toeringcar-bus-ding-systeem ga organiseren. Maar ik dwaal af.
Dus na het ontvangen van het salaris, met de trein naar de ‘grote’ stad Zwolle, waar Plato op het eind van de winkelstraat aan de linkerkant zat. Urenlang rondstruinen tussen de duizenden elpees. Geen keus kunnen maken, want de keus was óók: ofwel twee elpee’s en ‘s-avonds thuis zitten, òf slechts één elpee en de financiële ruimte hebben om ‘s-avonds in het café enkele biertjes te kunnen drinken. Waar ik helemaal niet tegen kon, maar dat is een publiek geheim. En al ouder wordende, leerde het voortschrijdend inzicht me dat een tweede elpee eigenlijk een betere investering is. En ergens onderweg kwam ik het rode goud tegen uit de Bourgogne. Maar dat is een terzijde.
Mijn werk veranderde; elpeewinkels verdwenen, naar later bleek ’tijdelijk’ en de hoofdtelefoons werden irritant pijnlijke oordopjes. En toch, welk een blijheid! We zijn (althans; velen onder u) weer platen gaan draaien; blijken hoofdtelefoons van groot formaat al lang weer te mogen; struinen we af en toe weer tussen de elpees; èn langzamerhand groeit het besef bij een groeiende groep mensen dat een goede audioweergave een waarlijk genot is en de tv uit het raam gegooid kan worden. En gisteren mocht ik Roger en zijn tienerdochter Caprice ontvangen die kwamen kijken en luisteren naar een gebruikte platenspeler. Caprice had onder andere een ABBA plaat bij zich en u had erbij moeten zijn, hoe ze met stralende ogen naar haar vader keek, toen de Gold Note de eerste noten liet horen. U begrijpt dat Roger de combinatie van zulks een verleiding én minzaamheid van z’n dochter niet kon weerstaan en de Gold Note is z’n rondjes voortaan aan het draaien in ‘Huize Caprice’.
Ja, some good things never die en laten we de week eindigen met een plaatje!