Waarde lezer,
Dit keer mag ik u niet onthouden, m’n nieuwste cd aankoop. Jaja, ‘analoge’ Mark koopt ook af en toe een cd. En sommige cd’s zijn wat opname èn muzikaal plezier betreft, van dusdanig grotesk grote orde, dat ik u hiervan toch echt dien te informeren. Ik mag u niet tekort doen, toch?
Maar allereerst; zullen we afspreken dat we een geheim bewaren? U en ik? Het zit namelijk zo, dat ik tot m’n 21ste levensjaar, verwoede pogingen heb ondernomen, om een grootmeester te worden in het musiceren op trompet. Het bleef echter steken op ‘goed-fanfare-niveau’. Ondanks verwoede omkoop pogingen met appeltaart tijdens wedstrijden, bleef de loftrompet niet aan ondergetekende plakken. Tja, na vele jaren therapie, en tientallen jaren tussen de monniken van Tibet geleefd te hebben, kwam ik tot het wijze besluit om ‘aanbieder van luxe audio producten’ te gaan worden. En dat feit, waarde lezer, bevalt mij meer dan uitstekend!
De trompet is echter nooit uit mijn brein verbannen, ondanks bovengenoemde mislukte pogingen om virtuoos te worden. Elke keer als ik merk dat de heer Eric Vloeimans een nieuw album heeft gemaakt, lig ik al dagenlang in een slaapzak, voor de poorten van bol-dot-com. De cd die ik bij deze van harte aanprijs; en nee, ik heb geen aandelen; gaf mij vanmiddag 2 maal een ‘koude-rillingen’ moment. Niet van de kou; maar de muzikale kracht en onuitputtelijke enthousiasme is op een prettige installatie van zulks een grote orde; u zou zichzelf te kort doen, door aan deze aanprijzing mijnerzijds, voorbij te gaan. Bijvoorbeeld het nummer ‘Fun in the Sun’ KLIK HIER KLIK HIER. De cd heet trouwens ‘Oliver’s cinema Act 2.
