Het ligt natuurlijk voor de hand om m’n eerste woorden die ik in dit nieuwste jaar aan u richt, te beginnen met: “Een gelukkig nieuwjaar”! En gezien ik nochtans af en toe wat verstrooid ben en angst heb dat ik dit ga vergeten: “ik wens voor u allen een fantastisch jaar en maak zelf wat van 2018, want een ander doet dat niet voor u”. Want alleen dan kunt u aan het eind van dit jaar gaan zeggen: “2018, het was me wat”.
U vraagt zich vast af hoe ondergetekende de eerste dag(en) van 2018 heeft gespendeerd. En zo niet; dan vertel ik het toch. De laatste dag van het voorgaande jaar en de eerste drie van januari brachten we met een zevental vrienden door in een vakantiehuis naast het strand, ergens halverwege Zeeland. Bedoeld om een paar rustdagen in te lassen, want volgens Cathleen was ik er wel aan toe. Nou ja zeg! Maar dat terzijde. Een bijzonder jaren 60 design huis, waarschijnlijk thans tamelijk onbetaalbaar, maar voor enkele dagen goed te doen. Alles aanwezig en de afstand tot de duinen zo’n 20 meter en het strand enkele tientallen meters. Dat is me toch wat, nietwaar?
Wel bijzonder, dat Zeeland. Er was van alles te doen. Zei hij met een grijns en met licht spottende ondertoon. Want wat te denken dat slechts één dag nadat we de Oosterscheldekering met de automobiel passeerden, deze zijn macht toonde en het wassende water de deur wees. Of de windkracht 9 die het strandzand in miljoenen kogeltjes deed veranderen en al zandstralende, ons niet toeliet op het strand. En met groteske verbazing sloeg ik op 1 januari gade dat er nogal wat mensen met een rode puntmuts op, hun lijf gingen kwellen met een nieuwjaarsduik. Maar ach, we hoeven toch ook niet alles te begrijpen? Wel ga ik beklag doen bij de bond voor verhuurders. Want ondanks dat de inventaris prima en compleet was, bleek het audiosysteem ondermaats. Het is werkelijk. Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar wanneer er bij het luisteren naar muziek geen minimum aan kwaliteit is in de weergave, dan maar liever geen muziek. En voilà dat er hiervoor al eeuwen geleden in de Bourgogne een oplossing werd bedacht; het kostelijke ‘rood’ ter vervanging van een ondermaatse muziekweergave. Maar ik ben blij dat ik weer thuis ben; ik miste m’n audio. Herkenbaar?
Maar alle gekheid op een stokje; laten we van 2018 een Machtig Mooi Muzikaal Jaar (M.M.M.J.) gaan maken. Laten we opmerkelijk zijn wanneer de weergave weldadig is. Laten we elkaar op de hoogte houden van muziek die iets met ons doet. Laten we ons hart de ruimte geven om over te slaan bij het aanschouwen en beluisteren van een prachtig gemaakt hifiproduct. En laten we vooral aardig zijn voor elkaar. Gewoon aardig, dat kunnen we, jawel. En dan zeggen we op 31 december vast: “2018, het was me wat”.
