Welk een opmerkelijkheid, deesz ochtend, waarde lezer! Arnout kwam z’n Gold Note draaitafel ophalen en we waren nog even een laatste minuutje ademloos luisterend geboeid bezig.
Plots een geluid, zelfs hoorbaar door de muziek heen. Ook voelbaar als een zomerse bries. We keken gelijktijdig om en zagen een schim aan ons voorbij trekken. Op slechts enkele decimeters van ons vandaan. Ze leek te zweven; raakte ze eigenlijk wel de grond? Onze ogen als schoteltjes en vroegen ons hardop af wat en wie we zagen. Duidelijk een afstammelinge van vroeger; wellicht een vroegere bewoonster? Was het echt? Of verbeelden we ons wat? Hoe dan ook; we bleven gebiologeerd kijken; ze lachte lief, aantrekkelijk, minzaam en geheimzinnig. Een prachtige japon; de mooiste rossige krullen en onwerkelijk lange benen, om de rillingen van te krijgen. En ze stond me toe enkele foto’s van haar te maken en ik denk dat ze Anna heet. Maar dat is een terzijde.
Nee, geen alledaagse situatie vanochtend. Wel weer bijzonder; een audiowinkel met een passerende vrouwelijke gedaante; een schim. De gedaante is op het moment van m’n schrijven verdwenen; AUDIO21 is echt. Het is me wat.